१. सुंदर ते ध्यान उभे विटेवरी । कर
कटावरी ठेवूनिया ।। १ ।।
तुळशीहार गळा कासे पीतांबर । आवडे निरंतर हेची ध्यान ।। २
।।
मकर कुंडले तळपती श्रवणी । कंठी कौस्तुभ मणी विराजित ।। ३ ।।
तुका म्हणे माझे
हेची सर्व सुख । पाहीन श्रीमुख आवडीने ।। ४ ।।
२. देवाचिये द्वारीं
उभा क्षणभरी। तेणें मुक्ति चारी साधियेल्या ॥ १ ॥
हरि मुखें म्हणा हरि मुखें म्हणा
। पुण्याची गणना कोण करी ॥ २ ॥
असोनि संसारीं जिव्हे वेगु करी । वेदशास्त्र उभारी
बाह्या सदा ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव म्हणे व्यासाचिया खुणें । द्वारकेचा राणा पांडवां घरीं ॥
४ ॥
३.चहूं वेदीं जाण
साहिशास्त्रीं कारण । अठराहीं पुराणें हरीसी गाती ॥ १ ॥
मंथुनी नवनीता तैसें घे
अनंता । वायां व्यर्थ कथा सांडी मार्ग ॥ २ ॥
एक हरि आत्मा जीवशिव सम । वायां तू
दुर्गमी न घालीं मन ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा पाठ हरि हा वैकुंठ । भरला घनदाट हरि दिसे ॥ ४ ॥
४ . त्रिगुण असार
निर्गुण हें सार । सारासार विचार हरिपाठ ॥ १ ॥
सगुण निर्गुण गुणांचें अगुण ।
हरिविणें मत व्यर्थ जाय ॥ २ ॥
अव्यक्त निराकार नाहीं ज्या आकार। जेथुनी चराचर त्यासी भजें ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा ध्यानीं रामकृष्ण मनीं
। अनंत जन्मांनीं पुण्य होय ॥ ४ ॥
५. भावेंवीण भक्ति
भक्तिवीण मुक्ति । बळेंवीण शक्ति बोलूं नये ॥ १ ॥
कैसेनि दैवत प्रसन्न त्वरित ।
उगा राहें निवांत शिणसी वायां ॥ २ ॥
सायासें करिसी प्रपंच दिननिशीं । हरिसी न भजसी
कोण्या गुणे ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव म्हणे हरिजप करणें । तुटेल धरणें प्रपंचाचें ॥ ४ ॥
६. योग याग विधी
येणें नोहे सिद्धि । वायांचि उपाधि दंभधर्म ॥ १ ॥
भावेंवीण देव न कळे निःसंदेह ।
गुरुवीण अनुभव कैसा कळे ॥ २ ॥
तपेवीण दैवत दिधल्यावीण प्राप्त । गुजेवीण हित कोण सांगे ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव मार्ग दृष्टांताची मात
। साधूचे संगती तरुणोपाय ॥ ४ ॥
७ . साधुबोध झाला तो
नुरोनियां ठेला । ठायींच मुराला अनुभवें ॥ १ ॥
कापुराची वाती उजळली ज्योती ।
ठायींच समाप्ती झाली जैसी ॥ २ ॥
मोक्षरेखें आला भाग्ये विनटला । साधूचा अंकिला
हरिभक्त ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा
गोडी संगती सज्जनीं । हरि दिसे जनीं आत्मतत्त्वीं ॥ ४ ॥
८ . पर्वताप्रमाणें
पातक करणें । वज्रलेप होणें अभक्तांसी ॥ १ ॥
नाहीं ज्यांसी भक्ति ते पतित
अभक्त । हरीसी न भजत दैवहत ॥ २ ॥
अनंत वाचाळ बरळती बरळ । त्यां कैंचा दयाळ पावे हरी ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा प्रमाण आत्मा हा निधान
। सर्वांघटीं पूर्ण एक नांदे ॥ ४ ॥
९. संतांचे संगती
मनोमार्गगती । आकळावा श्रीपति येणें पंथें ॥ १ ॥
रामकृष्ण वाचा भाव हा जीवाचा ।
आत्मा जो शिवाचा राम जप ॥ २ ॥
एकतत्त्वी नाम साधिती साधन । द्वैताचें बंधन न
बाधिजे ॥ ३ ॥
नामामृत गोडी वैष्णवां लाधली । योगियां साधली जीवनकळा ॥ ४ ॥
सत्वर
उच्चार प्रल्हादी बिंबला । उद्धवा लाधला कृष्णदाता ॥ ५ ॥
ज्ञानदेव म्हणे नाम हें सुलभ ।
सर्वत्र दुर्लभ विरळा जाणे ॥ ६ ॥
१०. विष्णुविणें जप
व्यर्थ त्याचें ज्ञान । रामकृष्णीं मन नाहीं ज्याचे ॥ १ ॥
उपजोनी करंटा नेणें अद्वय वाटा ।
रामकृष्णीं पैठा कैसा होय ॥ २ ॥
द्वैताची झाडणी गुरुविण ज्ञान । त्या कैंचें कीर्तन घडे नामीं ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव म्हणे सगुण हें ध्यान ।
नामपाठ मौन प्रपंचाचें ॥ ४ ॥
॥
रामकृष्ण हरी जय जय रामकृष्ण हरी ॥
११. त्रिवेणीसंगमीं
नाना तीर्थें भ्रमीं । चित्त नाहीं नामीं तरी ते व्यर्थ ॥ १ ॥
नामासी विन्मुख तो नर पापिया ।
हरीविण धांवया न पावे कोणी ॥ २ ॥
पुराणप्रसिद्ध बोलिले वाल्मिक । नामें तिन्ही लोक
उद्धरती ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव
म्हणे नाम जपा हरिचें । परंपरा त्याचें कुळ शुद्ध ॥ ४ ॥
१२. हरिउच्चारणीं
अनंत पापराशी । जातील लयासी क्षणमात्रें ॥ १ ॥
तृण अग्निमेळें समरस झालें ।
तैसें नामें केलें जपता हरी ॥ २ ॥
हरिउच्चारण मंत्र पैं अगाध । पळे भूतबाधा भय
याचें ॥ ३॥
ज्ञानदेव म्हणे हरि माझा समर्थ । न करवे अर्थ उपनिषदां ॥ ४ ॥
१३ . तीर्थ व्रत नेम
भावेवीण सिद्धी । वायांची उपाधी करिसी जनां ॥ १ ॥
भावबळें आकळे येरवी नाकळे ।
करतळीं आंवळे तैसा हरी ॥ २ ॥
पारियाचा रवा घेतां भूमीवरी । यत्न
परोपरी साधन तैसें ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव म्हणे निवृत्ति निर्गुण । दिधलें संपूर्ण माझे हातीं ॥ ४ ॥
१४ . समाधि हरीची सम
सुखेंवीण । न साधेल जाण द्वैतबुद्धि ॥ १ ॥
बुद्धीचें वैभव अन्य नाहीं दुजें
। एका केशवराजे सकळ सिद्धि ॥ २ ॥
ऋद्धि सिद्धि निधि अवघीच उपाधी । जंव त्या परमानंदी मन नाहीं ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवीं रम्य रमलें समाधान ।
हरीचें चिंतन सर्वकाळ ॥ ४ ॥
१५ . नित्य सत्यामित
हरिपाठ ज्यासी । कळिकाळ त्यासी न पाहे दृष्टी ॥ १ ॥
रामकृष्णीं वाचा अनंतराशी तप ।
पापाचे कळप पळती पुढें ॥ २ ॥
हरि हरि हरि मंत्र हा शिवाचा । म्हणती जे वाचा तया मोक्ष ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा
पाठ नारायण नाम । पाविजे उत्तम निजस्थान ॥ ४ ॥
१६ . एक नाम हरि
द्वैतनाम दूरी । अद्वैत कुसरी विरळा जाणे ॥ १ ॥
समबुद्धि घेतां समान श्रीहरी ।
शमदमां वरी हरि झाला ॥ २ ॥
सर्वांघटी राम देहादेहीं एक । सूर्य प्रकाशक सहस्ररश्मी ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा चित्तीं हरिपाठ नेमा ।
मागिलिया जन्मा मुक्त झालों ॥ ४ ॥
१७ . हरिनाम जपे तो
नर दुर्लभ । वाचेसी सुलभ राम कृष्ण ॥ १ ॥
राम कृष्ण नामीं उन्मनी साधली ।
तयासी लाधली सकळ सिद्धि ॥ २ ॥
सिद्धि बुद्धि धर्म हरिपाठीं आले । प्रपंची निमाले
साधुसंगे ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवीं
नाम रामकृष्ण ठसा । तेणें दशदिशा आत्माराम ॥ ४ ॥
१८ . हरिपाठकीर्ति
मुखें जरी गाय । पवित्रचि होय देह त्याचा ॥ १ ॥
तपाचे सामर्थ्ये तपिन्नला अमूप ।
चिरंजीव कल्प वैकुंठीं नांदे ॥ २ ॥
मातृ पितृ भ्राता
सगोत्र अपार । चतुर्भुज नर होऊनि ठेले ॥ ३ ॥
ज्ञान गूढगम्य ज्ञानदेवा लाधलें
। निवृत्तीनें दिधलें माझें हातीं ॥ ४ ॥
१९ . हरिवंशपुराण
हरिनाम संकीर्तन । हरिविण सौजन्य नेणे कोणी ॥ १ ॥
त्या नरा लाधलें वैकुंठ जोडलें ।
सकळही घडलें तीर्थाटण ॥ २ ॥
मनोमार्गें गेला तो तेथें मुकला । हरिपाठीं स्थिरावला तोचि धन्य ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा
गोडी हरिनामाची जोडी । रामकृष्णी आवडी सर्वकाळ ॥ ४ ॥
॥
विठ्ठल रखुमाई विठोबा रखुमाई ॥
२० . नामसंकीर्तन
वैष्णवांची जोडी । पापें अनंत कोटी गेलीं त्यांची ॥ १ ॥
अनंत जन्मांचें तप एक नाम
। सर्व मार्ग सुगम हरिपाठी ॥ २ ॥
योग याग क्रिया धर्माधर्म माया । गेले ते विलया
हरिपाठी ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवी यज्ञयाग क्रिया धर्म । हरीविण नेम नाहीं दुजा ॥ ४ ॥
२१ . वेदशास्त्रपुराण
श्रुतीचें वचन । एक नारायण सार जप ॥ १ ॥
जप तप कर्म हरीविण धर्म ।
वाउगाचि श्रम व्यर्थ जाय ॥ २ ॥
हरीपाठी गेले ते निवांताचि ठेले । भ्रमर गुंतले सुमनकळिके ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवीं मंत्र हरिनामाचें
शस्त्र । यमें कुळगोत्र वर्जियेलें ॥ ४ ॥
२२ . काळ वेळ नाम
उच्चारितां नाहीं । दोन्ही पक्ष पाहीं उद्धरती ॥ १ ॥
रामकृष्ण नाम सर्व दोषां हरण ।
जडजीवां तारण हरि एक ॥ २ ॥
हरिनाम सार जिव्हा या नामाची । उपमा त्या देवाची कोण वानी ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा सांग झाला हरिपाठ ।
पूर्वजां वैकुंठ मार्ग सोपा ॥ ४ ॥
२३ . नित्यनेम नामीं
ते प्राणी दुर्लभ । लक्षुमीवल्लभ तयां जवळी ॥ १ ॥
नारायण हरी नारायण हरी । भुक्ति
मुक्ति चारी घरीं त्यांच्या ॥ २ ॥
हरिविण जन्म नर्कचि पैं जाणा । यमाचा पाहुणा
प्राणी होय ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव पुसे निवृत्तिसी चाड । गगनाहूनि वाड नाम आहे ॥ ४ ॥
२४ . सात पांच तीन
दशकांचा मेळा । एक तत्त्वी कळा दावी हरी ॥ १ ॥
तैसें नव्हे नाम सर्वत्र वरिष्ठ । तेथें कांहीं
कष्ट न लागती ॥ २ ॥
अजपा जपणें उलट प्राणाचा । येथेंही मनाचा
निर्धार असे ॥ ३ ॥
ज्ञानदेवा जिणें नामेंविण व्यर्थ । रामकृष्णीं पंथ क्रमियेला ॥ ४ ॥
२५ . जप तप कर्म
क्रिया नेम धर्म । सर्वांघटीं राम भाव शुद्ध ॥ १ ॥
न सोडी हा भावो टाकी रे संदेहो । रामकृष्ण टाहो नित्य फोडी ॥ २ ॥
जाति वित्त गोत्र कुळ शीळ मात ।
भज कां त्वरित भावनायुक्त ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव ध्यानीं रामकृष्ण मनीं । वैकुंठभुवनीं घर केलें ॥ ४ ॥
२६ . जाणीव नेणीव
भगवंतीं नाहीं । हरिउच्चारणी पाही मोक्ष सदा ॥ १ ॥
नारायण हरी उच्चार नामाचा । तेथें कळिकाळाचा रीघ
नाहीं ॥ २ ॥
तेथील प्रमाण नेणवे वेदांसी ।
तें जीवजंतूंसीं केवीं कळे ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव
फळ नारायण पाठ । सर्वत्र वैकुंठ केलें असे ॥ ४ ॥
२७ . एक तत्त्व नाम
दृढ धरीं मना । हरीसी करुणा येईल तुझी ॥ १ ॥
तें नाम सोपें रे रामकृष्ण
गोविंद । वाचेसी सद्गद जपे आधीं ॥ २ ॥
नामापरतें
तत्त्व नाहीं रे अन्यथा । वायां आणिक पंथा जाशील झणी ॥ ३ ॥
ज्ञानदेव नाम जपमाळ अंतरी ।
धरोनी श्रीहरी जपे सदा ॥ ४ ॥
२८ . सर्व सुख गोडी
साही शास्त्रें निवडी । रिकामा अर्धघडी राहूं नको ॥ १ ॥
लटिका व्यवहार सर्व हा संसार । वायां येरझार
हरीविण ॥ २ ॥
नाममंत्र
जप कोटी जाईल पाप । रामकृष्णीं संकल्प धरूनी राहे ॥ ३ ॥
निजवृत्ति हे काढी सर्व माया
तोडी । इंद्रियांसवडी लपूं नको ॥ ४ ॥
तीर्थीं
व्रतीं भाव धरीं रे करुणा । शांति दया पाहुणा हरि करीं ॥ ५ ॥
ज्ञानदेवा प्रमाण निवृत्तीदेवी
ज्ञान । समाधी संजीवन हरिपाठ ।। ६ ।।
२९ . अभंग हरिपाठ
असती अठ्ठावीस । रचिले विश्वासें ज्ञानदेवें ॥ १ ॥
नित्य पाठ करी इंद्रायणीतीरीं ।
होय अधिकारी सर्वथा तो ॥ २ ॥
असावें एकाग्रीं स्वस्थ चित्त मन । उल्हासें करून
स्मरण जीवी ॥ ३ ॥
अंतकाळीं
तैसा संकटाचें वेळीं । हरि तया सांभाळी अंतर्बाह्य ॥ ४ ॥
संत सज्जनानीं घेतली प्रचीती ।
आळशी मंदमती केवीं तरें ॥ ५ ॥
श्रीगुरु निवृत्ति वचन प्रेमळ । तोषला तात्काळ ज्ञानदेव ॥ ६ ॥
३० . नामसंकीर्तन
साधन पै सोपे । जळतील पापे जन्मांतरीची ।। १ ।।
न लगती सायस जावे वनांतरा । सुखे
येतो घरा नारायण ।। २ ।।
ठायीच बैसोनी करा एक चित्त । आवडी अनंत आळवावा ।। ३ ।।
रामकृष्णहरी
विठ्ठल केशवा । मंत्र हा जपावा सर्वकाळ ।। ४ ।।
याविण असता आणिक साधन । वहातसे आण
विठोबाची ।। ५ ।।
तुका म्हणे सोपे आहे सर्वाहुनी । शहाणा तो धनी घेतो येथे ।। ६ ।।
३१ . देवाचिये
द्वारीं उभा क्षणभरी । तेणें मुक्ति चारी साधियेल्या ॥ १ ॥
हरि मुखें म्हणा हरि मुखें म्हणा । पुण्याची
गणना कोण करी ॥ २ ॥
असोनि संसारीं जिव्हे वेगु करी । वेदशास्त्र उभारी बाह्या सदा
॥ ३ ॥
ज्ञानदेव म्हणे व्यासाचिया खुणें । द्वारकेचा राणा पांडवां घरीं ॥ ४ ॥
३२ . सत्य गुरुराये
कृपा मज केली । परी नाही घडली सेवा काही ।। १ ।।
सापडविले वाटे जाता गंगास्नाना ।
मस्तकी तो जाणा ठेवीला कर ।। २ ।।
भोजना
मागती तूप पावशेर । पडीला विसर स्वप्नामाजी ।। ३ ।।
काय कळे उपजला अंतराय ।
म्हणोंनिया काय त्वरा झाली ।। ४ ।।
राघव चैतन्य केशव केशव चैतन्य ।
सांगितली खूण मालिकेची ।। ५ ।।
बाबाजी आपुले सांगितले नाम । मंत्र दिला राम कृष्ण
हरी ।। ६ ।।
माघ शुद्ध दशमी पाहुनी
गुरुवार । केला अंगीकार तुका म्हणे ।। ७ ।।
३३ . माझीये मनीचा जाणूनिया भाव । तो करी उपाव गुरुरावो ।। १ ।।
आवडीचा मंत्र सांगितला सोपा ।
जेणे नोहे गुंफा कोठे काही ।। २ ।।
जातीपुढे एक उतरले पार । हा भवसागर साधुसंत ।। ३ ।।
जाणत्या नेणत्या ज्या जैसी आवडी
। उतार सांगडी तापे पेठे ।। ४ ।।
तुका म्हणे संती दावियेला तारू । कृपेचा सागरू पांडुरंग ।। ५ ।।
३४ . घालूनिया भार
राहिलो निश्चिंती । निरविले संती विठोबाशी ।। १ ।।
लाऊनिया हात कुरुवाळीला माथा ।
सांगितले चिंता न करावी ।। २ ।।
कटी कर सम चरण साजिरे । राहिला भिवरे तिरी उभा ।।
३ ।।
खुंटले सायास आणिक या जीवा ।धरिले केशवा पाय तुझे।।४।।
तुज वाटे आता ते करी
अनंता ।तुका म्हणे संता लाज माझी ।।५।।
३५. माझ्या विठोबाचा
कैसा प्रेमभाव । आपणचि देव होय गुरु ।। १ ।।
पढिये देहभाव पुरवी वासना । अंती ते
आपणापासी न्यावे ।। २ ।।
मागे पुढे उभा राहे सांभाळीत । आलिया आघात निवाराया ।। ३
।।
योगक्षेम त्यांचा जाणे जडभारी ।
वाट दावी कर धरोनिया ।।४।।
तुका म्हणे नाही विश्वास ज्या मनी । पहावे पुराणी
विचारूणी ।।५।।
३६ . आदिनाथ उमा बीज
प्रगटले । मच्छिंद्रा लाधले सहजस्थिति ।। १ ।।
तेची प्रेममुद्रा गोरक्षा दिधली । पूर्ण कृपा
केली गहिणींनाथा ।। २ ।।
वैराग्ये तापला सप्रेमे निमाला । ठेंवा जो लाधला शांती सुख ।। ३ ।।
निर्द्वंद्व
निसंक विचारता मही । सुखानंद र्हदयि स्थिरावला ।। ४ ।।
विरक्तीचे पात्र अन्वयाचे मुख ।
येउनि सम्यक अनन्यता ।। ५ ।।
निवृत्ती
गहिनी कृपा केली पूर्ण । कुळ हे पावन कृष्ण नामे ।। ६ ।।
३७ . आदिनाथ गुरु सकळ
सिद्धांचा । मच्छिंद्र तयाचा मुख्य शिष्य ।। १ ।।
मच्छिंद्राने बोध गोरक्षाशी केला
। गोरक्ष ओळला गहिणीप्रति ।। २ ।।
गहिनी प्रसादे निवृत्ती दातार । ज्ञानदेवा सार
चोजविले ।। ३ ।।
३८ . कोण पुण्य
त्यांचा होईन सेवक । जिही द्वंद्वातीत दुरावले ।। १ ।।
ऐसे वर्म मज दावी नारायण ।
अंतरीच्या खुणा प्रगटोनि ।। २ ।।
बहू अवघड आहे संतभेटी । परी जगजेठी करुणा केली ।। ३ ।।
तुका म्हणे मग नये वृत्तीवरी । सुखाचे शेजारी
पहुवेन ।। ४ ।।
३९. अवघेचि त्र्येलोक्य
आनंदाचे आता । चरणी जगन्नाथा चित्त ठेले ।। १ ।।
माय जगन्नाथ बाप जगन्नाथ ।
अनाथाचा नाथ जनार्दन ।। २ ।।
एका जनार्दनी एकपणे उभा । चैतन्याची शोभा शोभतसे ।। ३
।।
४० . अवघाचि संसार
सुखाचा करीन । आनंदे भरीन तिन्ही लोक ।। १ ।।
जाईन गे माये तया पंढरपुरा । भेटेन
माहेरा आपुलिया ।। २ ।।
सर्व सुकृताचे फळ नि लाहीन । क्षेम मी देईन पांडुरंग ।। ३
।।
बाप रखुमादेवीवरु विट्ठलाची भेटी । आपुल्या सेवेसाठी करुनि ठेला ।। ४ ।।
४१ . श्रीगुरु सारिखा
असता पाठीराखा । इतराचा लेखा कोण करी ।। १ ।।
राजयाची कांता काय भीक मागे । मनाचिया
जोगे सिद्धि पावे ।। २ ।।
कल्पतरू तळवटी जो कोणी बैसला । काय वाणी त्याला सांगीजो
जी ।। ३ ।।
ज्ञानदेव म्हणे तरलो तरलो । आता उद्धरलो गुरुकृपे ।। ४ ।।
४२ . कृपाळू सज्जन
तुम्ही संतजन । हेचि कृपादान तुमचे मज ।। १ ।।
आठवण तुम्ही द्यावी पांडुरंगा । कीव
माझी सांगा काकुलती ।। २ ।।
अनाथ अपराधी पतीत आगळा । परी पायावेगळा नका करू ।। ३
।।
तुका म्हणे तुम्ही निरविल्यावरी । मग मज हरी उपेक्षिणा ।। ४ ।।
४३ . संतभार पंढरीत ।
कीर्तनात गजर होत ।। १ ।।
तेथे असे देव
उभा । जिथे समचरणाची शोभा ।। २ ।।
रंग भरे
कीर्तनात । प्रेमे हरीदास नाचत ।। ३ ।।
सखा विरळा ज्ञानेश्वर । नामयाचा जो जिव्हार ।। ४
।।
ऐशा संता शरण जावे । जनी म्हणे तया
द्यावे ।। ५ ।।
।
शामनाथ एकनाथ । शामनाथ एकनाथ । शामनाथ एकनाथ ।
४४ . हेचि दान देगा
देवा । तुझा विसर न व्हावा ।। १ ।।
गुण
गाईन आवडी । हेचि माझी सर्व जोडी ।। २ ।।
न लगे मुक्ति धन संपदा । संत संग देई सदा
।।३।।
तुका म्हणे गर्भवासी । सुखे घालावे आम्हाशी।।४।।
।
जय विठ्ठल जय जय विठ्ठल । । जय विठ्ठल जय जय विठ्ठल ।
४५. बोलिले लेकुरे ।
वेडी वाकुडी उत्तरे ।। १ ।।
करा क्षमा
अपराध । महाराज तुम्ही सिद्ध ।। २ ।।
नाही विचारला । अधिकार
म्या आपुला ।। ३ ।।
तुका म्हणे
ज्ञानेश्वरा । राखा पाया पै किंकरा ।। ४ ।।
। ज्ञानदेव
तुकाराम । । ज्ञानदेव तुकाराम । । ज्ञानदेव तुकाराम ।
४६ . झाले समाधान ।
तुमचे देखिले चरण ।। १ ।।
आता ऊठावेसे मना
। येत नाही नारायणा ।। २ ।।
सुरवाडीकपणे । येथे सापडले केणे ।। ३ ।।
तुका म्हणे भोग l गेला निवारला लाग ll ४ ll
४७ . करुणी आरती ।
चक्रपाणी ओवाळीती ।। १ ।।
आजी पुरले नवस । धन्य काळ हा दिवस ।। २ ।।
पहा ओ
सकळा । पुण्यवंता तुम्ही बाळा ।। ३ ।।
तुका वाहे टाळी । उभा सन्निध जवळी ।। ४ ।।
४७ . प्रेम सप्रेम
आरती । गोविंदाते ओवाळीती ।। १ ।।
धन्य धन्य ते लोचन । नित्य करिती अवलोकन ।। २ ।।
बाळा पौढा आणि मुग्धा । ओवाळिती परमानंदा ।। ३ ।।
नामा म्हणे केशवाते । देखोनि राहिलो तटस्थे ।। ४ ।।
४९ . हेचि माझी
व्हावी आस । जन्मोजन्मी तुझा दास ।। १ ।।
पंढरीचा वारकरी । वारी चुको नेदी हरी ।।
२ ।।
संतसंग सर्वकाळ । अखंड प्रेमाचा
कल्लोळ ।।३।।
चंद्रभागे स्नान । तुका मागे
हेचि दान ।।४।।
५० .आकल्प आयुष्य
व्हावे तया कुळा । माझिया सकळा हरीच्या दासा ।। १ ।।
कल्पनेची बाधा न हो कवणे काळी
। ही संत मंडळी सुखी असो ।। २ ।।
अहंकाराचा वारा न लागो राजासा । माझिया
विष्णुदासा भाविकांशी ।। ३ ।।
नामा म्हणे तया असावे कल्याण । ज्या मुखी निधान
पांडुरंग ।। ४ ।।
५१ . मागणे ते एक
तुजप्रती आहे । देशील तरी पाहे पांडुरंग ।। १ ।।
या संतांशी निरवि हेचि मज देई ।
आणिक दुजे काही न मागो देवा ।। २ ।।
तुका म्हणे आता उदार तू होई । मज ठेवी पायी
संतांचीया ।। ३ ।।
५२ . ठाकलोसे द्वारी
। उभा याचक भिकारी ।। १ ।।
मज भीक काही देवा । प्रेम भातुके पाठवा ।। २ ।।
याचकाचा भार । घेऊं नये येरझार ।। ३ ।।
तुका म्हणे
दान । सेवा
घेतल्यावाचून ।। ४ ।।
पुंडलिक वरदे हरी विठ्ठल श्रीज्ञानदेव तुकाराम पंढरीनाथ महाराज की जय
सदगुरू शामनाथ महाराज की जय
दास महाराज की जय
काका महाराज की जय
अंबादास महाराज की जय
गोसावीबाबा महाराज की जय
अवधूतचिंतन गुरुदेव दत्त
